بازوبند طلایی شیردال یکی از آثار باستانی متعلق به دوران هخامنشیان است. این بازوبند مزین به دو جانور اساطیری شیردال است که که به صورت متقارن رویاروی یکدیگر ایستادهاند. بازوبند طلایی شیردال هخامنشی دارای سنگها و نگینهای گرانبها بودهاست که از آن کنده شدهاند. این بازوبند یکی از صدها اثر باستانی بازمانده از گنجینهی آمودریا است. گنجینهی آمودریا مجموعهای دارای ۱۷۰ تکه طلا و نقره و ۲۰۰ سکه متعلق به زمان هخامنشیان است که در جنوبغربی کشور تاجیکستان یافت شدهاست. این گنجینه هماکنون در موزهٔ ویکتوریا و آلبرت و موزهٔ بریتانیا نگهداری میشود.
قدمت این آثار سده پنجم و چهارم پیش از میلاد میرسد؛ زمانی که پادشاهی نیرومندِ هخامنشی پرچمِ خود را بر سرزمینهایی از درهی سند تا رودِ نیل برافراشته بود. گنجینه در کناره رودخانهی جیحون یا آمویدریا (Oxus River) در سرزمین کنونی تاجیکستان و به احتمال زیاد از تپه باستانی تخت کواد (قباد) که گذرگاهی در ساحلِ شمالی رود است، بین سالهای ۱۸۷۷ و ۱۸۸۰ میلادی در کاوشهای غیرعلمی بهدست آمده است. ممکن است شمار بسیاری از آثار پراکنده یا حتی ذوب شده باشند. احتمالا آثار به نیایشگاهی از دوره هخامنشی تعلق داشتهاند و توسط مردمان منطقه بهعنوان هدیه یا نذر در آن مکان نهاده شدهاند.
شیردال از انگارههای مهم اندیشه و هنر خاورِ باستان به حساب میآید. عقاب و شیر هرکدام دارای نیروی سحرآمیز و فرمانروای قلمرو خویشتن بودند. هنگامی که درهم آمیخته میشدند برای نیایشگاهها به نگاهبانی شکستناپذیر بدل میشدند.