سخن بزرگان
جامعه کارآمد و متکی به خود جامعه‌ای است که فرض را بر این می‌گذارد که از مجموعه افرادی شکل گرفته است که در آن همه اعضا برای خودشان قائل به تکلیفی اخلاقی در قبال همدیگر هستند و همه به همدیگر اعتماد دارند و می‌توانند به هم اطمینان کنند. چنین است که گئورگ زیمل[جامعه‌شناس و فیلسوف آلمانی] اعتماد را «یکی از مهمترین نیروهای ترکیب کننده در جامعه» توصیف می‌کند. برای هر فردی اعتماد نقش فرضیه‌ای را دارد که آنقدر معقول و پذیرفتنی است که بتوان بر اساس آن عمل کرد. ... زیمل البته می‌گوید اعتماد نمی‌تواند مطلق باشد، بلکه همیشه درجات دارد، یعنی ما همیشه فلان قدر اعتماد به کسی داریم.
لارس اسوندسن